بُن‌مایه‌های عرفانی در شعرِ سید قطب

سید قطب، ادیب، شاعر و اندیشمندِ معاصر مصری، از جمله شاعران رمانتیکی است که در شعر خود، متأثر از اندیشه­های عرفانی است. توجّه بسیار وی به کشف و شهود روحانی، و نیز مطالعه اشعار و آثار عرفانی، به ویژه غزلیات حافظ، سبب گردیده تا مضامین و اصطلاحات عرفانی در شعر او نمودی پررنگ داشته باشد. بسیاری از رموز عرفانی مانند حیرت، غربت، وحدت وجود، مناجات عارفانه با شب، طیف، سماع، جمع و تفرقه و پرنده روح و ... بر شعر سید قطب که بازتابی از اندیشه­های عرفانی- اسلامی است، سایه افکنده است. این مقاله در پی آن است تا با واکاوی شعر سید قطب، شخصیت و افکار نابِ عرفانی- اسلامی وی را به نمایش گذارد. شایان ذکر است که این بُعد از شخصیت فکری و ادبی وی، تا کنون مورد بررسی قرار نگرفته است.